Verduurzaming van een monumentaal stadspaleis.
Aan het Westeinde, midden in het historische hart van Den Haag, ligt Het Spaansche Hof. Dit monumentale stadspaleis heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de 17e eeuw. Ooit was dit een verblijfplaats voor Spaanse diplomaten, tegenwoordig krijgt het pand een nieuw leven als hotel, evenementenlocatie en wijnbar. Om dit rijksmonument toekomstbestendig te maken, wordt het volledig gerenoveerd. Een belangrijk onderdeel van deze renovatie is de verduurzaming van de klimaatinstallatie.
De renovatie van Het Spaansche Hof wordt geleid door RE:BORN. Deze organisatie richt zich op de herbestemming van verouderd en leegstaand vastgoed. Jouke Hennipman, technisch ontwikkelaar bij Re-Born, vertelde eerder aan Vastgoedjournaal over de doelstelling om panden met respect voor het verleden een toekomst te geven die duurzaam en flexibel is. Dat doet het bedrijf aan de hand van de 3 D’s: dynamisch, dierbaar en duurzaam. Voor Het Spaansche Hof betekent dat het combineren van modern comfort met historische architectuur, zonder afbreuk te doen aan het karakter van het gebouw. Martin van Wijk, projectleider bij installatiebedrijf Zondervan realiseerde zich dat ook: “Het is een bijzonder pand. Alles wat je doet, moet zorgvuldig gebeuren. Je kunt niet zomaar even een warmtepomp op het dak plaatsen. Vergunningen, geluidseisen en esthetische inpassing spelen hier een grote rol.”
De technische uitdaging
De nieuwe functie van het pand stelt hoge eisen aan het klimaatsysteem. Het gebouw krijgt meerdere functies: een hotel, negen zalen voor evenementen en een wijnbar. Dat betekent piekmomenten in warmte- en koelvraag, maar ook behoefte aan comfort op elk moment van de dag. “Bij dit soort projecten komt de opdrachtgever vaak met twee vragen,” vertelt Hilbert den Boef, Senior Accountmanager bij Remeha. “Kan je zorgen voor betrouwbare warmtelevering, eventueel met warm tapwater erbij? En kan dat in deze situatie ook duurzaam?”
Daarbij komt de complexiteit van de locatie. Het Spaansche Hof ligt in een druk stadscentrum. Parkeren is lastig en er is nauwelijks ruimte voor opslag. Voor het plaatsen van de buitenunits moest Zondervan ruim twee maanden van tevoren vergunningen aanvragen om de straat af te sluiten en een kraan te kunnen plaatsen. “Qua planning komt dat zeer nauw,” aldus Van Wijk. “Je kunt niet zomaar even uitlopen. Alles moet kloppen.”
